Coraz częściej dochodzi do śmiertelnych zdarzeń z udziałem zwierząt. Nie tylko tych komunikacyjnych, ale także tych związanych z infrastrukturą. Zwierzęta przeskakują przez ogrodzenia posesji, ranią się albo nadziewają się na ostro zakończone pręty. Giną tylko dlatego, że człowiek wkracza na ich tereny i zabudowuje kolejne przestrzenie. Niczym "parawany na plaży" - to metafora sytuacji, gdzie ogrodzenia mogą skutecznie utrudnić dojście zwierzyny do wody.  To dla nich wyzwanie... albo śmiertelne niebezpieczeństwo.

Czy zmiana przepisów prawa byłaby rozwiązaniem problemu?

Przepisy prawa pozwalają na montaż ostrych zakończeń na ogrodzeniach powyżej 1,80 m. Niestety łosie z łatwością przeskakują 2 metrowe siatki. Leśnicy to wiedzą.

Budowa ogrodzenia do wysokości 2,20 m nie wymaga zgłoszeń do administracji architektoniczno-budowlanej. Zatem rodzaje ogrodzeń i zakończeń niższych płotów są więc w praktyce przeróżne. Jednak jak mówi ROZPORZĄDZENIE MINISTRA INFRASTRUKTURY z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, ogrodzenie nie powinno stwarzać zagrożenia dla ludzi i zwierząt.

Przepisy planistyczne, w tym plany zagospodarowania przestrzennego mogą narzucić określony wygląd ogrodzenia.

Wskazane jest, by konsekwencją zamieszkiwania śródleśnych terenów, było zaprzestanie stosowania ostrych zakończeń (elementów) grodzenia, po to - by nie stwarzały zagrożenia dla przeskakującej, migrującej zwierzyny. W związku z trwającym niegraniczonym rozrostem populacji, problem z wkraczaniem łosia w tereny zabudowane – będzie coraz większy.  A waga naszych decyzji w wyborze ogrodzenia – istotniejsza.

W tym celu potrzebne są zmiany ustawowe/prawne w tym zakresie. Dziś pozostaje tylko dobra wola i zrozumienie problemu przez prywatnych inwestorów.

„Wolność Tomku w swoim domku”

Warto uświadomić sobie wpływ ostro zakończonego ogrodzenia na życie i zdrowie niczemu winnych zwierząt.

Zagadnienie niebezpieczeństwa jakie stwarzają ogrodzenia jest tematem szerszym i wiąże się bezpośrednio z intensywną zabudową przestrzeni śródleśnych przez budownictwo mieszkalne. Człowiek chcąc mieszkać „bliżej natury” tak naprawdę ”zagarnia” tereny życia dzikich zwierząt i bardzo często nie rozumie praw rządzących przyrodą, zwyczajów leśnych zwierząt.

Teren administracyjny Nadleśnictwa Dobrzejewice to tzw. „sypialnia” dla miasta Torunia

Leśnicy są świadkami intensywnego i przybierającego w ostatnich latach na sile - zabudowywania śródleśnych terenów przez budownictwo mieszkalne.  Ma to szczególne, negatywne znaczenie pod względem przyrodniczym – w przypadku zabudowy terenów podmokłych oraz w strefie przy bagnach, jeziorach i rzekach. Ten kierunek „powrotu do natury” przez człowieka jest dla niej destabilizujący.

Łosiedla

Widok łosi spacerujących pośród zabudowań, na publicznych drogach – jest dziś powszechny.

Liczebność populacji łosia na terenie Nadleśnictwa Dobrzejewice systematycznie wzrasta (2012 rok - ok 70 szt.; 2022 rok - ok. 200 szt.). Łoś jest zwierzęciem wpisanym na listę zwierząt łownych, ale w wyniku wprowadzenia w 2001 roku moratorium (całoroczny okres ochronny) obowiązuje zakaz jego odstrzału.

Leśne ogrodzenia

W wyniku wzrostu populacji łosia, także ochrona sadzonych upraw (młodych drzew) przez leśników ewoluowała. Nadleśnictwo od kilku lat zrezygnowało z grodzenia całych upraw a jedynie niezbędnych fragmentów i indywidualnej ochrony drzew. Przy takim zagęszczeniu łosia, grodzenia są bowiem po prostu nieskuteczne.  Łoś pokonuje 2 m płoty jednym susem. Różnica taka, że stosowane w leśnictwie grodzenia wykonane są z elastycznej, ocynkowanej siatki i drewnianych słupków. W przypadku zahaczenia siatki przez zwierzę, ogrodzenie ulega przewróceniu lub zniszczeniu, zwierzę natomiast nie zostaje zranione. Takie ogrodzenia są też systematycznie przeglądane przez służbę leśną.