Od zawsze wiadomo, że las pełni wiele funkcji. Są to między innymi funkcje ochronne, gospodarcze czy społeczne. Każda z nich pełni określoną rolę w lesie. Oprócz wyżej wymienionych funkcji są również takie, które pełnią rolę kulturotwórczą czy też duchową. Mowa tu o znajdujących się w lesie kapliczkach, miejscach kultu religijnego.

Dlaczego kapliczki?

Często ukryte głęboko w lesie i owiane tajemnicą stawiane są kapliczki. Stanowiły dowód wdzięczności za doznane łaski czy też dla upamiętnienia ważnych wydarzeń w życiu lokalnej społeczności. Wznoszono je w określonej intencji prosząc o łaskę Boga. Miały chronić ludność przed klęskami żywiołowymi takimi jak pożary czy powodzie. Budowano je najczęściej w XIX wieku w latach wojen, epidemii i głodu.

Najczęściej powstawałyna rozstajach dróg lub przy dawnych szlakach drogowych.

Kapliczki mają mniej lub bardziej wyszukaną formę. Najczęściej występują w postaci kamiennych słupów zwieńczonych figurą Matki Boskiej lub mają formę murowanych słupów z wnękami na figurki lub wizerunki świętych. Szczególnie pięknie wyglądają w maju gdy zbierają się przy nich wierni by odprawiać nabożeństwo majowe. Każda z nich pełniła bądź pełni rolę kulturotwórczą w danej miejscowości, a także ma duże znaczenie duchowe.

Kapliczki na terenie Nadleśnictwa Dobrzejewice.

Podczas leśnych wędrówek na terenie naszego nadleśnictwa możemy zaobserwować podobne widoki. Często zatrzymujemy się przy nich podziwiamy je i zastanawiamy się nad historią ich powstania. Czemu stoją w tym miejscu, jakie miały znaczenie dla lokalnej ludności? Takich kapliczek na terenie Nadleśnictwa Dobrzejewice można znaleźć kilka. Na terenie leśnictw Bielawy, Wylewy i Wąkole możemy zaobserwować przydrożne krzyże i kapliczkę Matki Bożej Różańcowej, natomiast w leśnictwie Komorowo i Łochocin dwie kapliczki przedstawiające wizerunek Matki Boskiej. Niektóre z nich wpisane są do ewidencji zabytków.

Do dziś zachowana jest tradycja budowania przydrożnych krzyży czy kapliczek. Często stawiane są one jako przejaw wiary lub szacunku do przodków. Większość z nich to cenne zabytki kultury, które stanowią duże osiągnięcie dla ludowej sztuki sakralnej. Niewątpliwe każda z nich do czegoś nawołuje lub o czymś przypomina.