Nie od dziś wiadomo jak ważne znaczenie dla środowiska, a także dla warunków wodnych naszego kraju mają bagna. Są to przede wszystkim ogromne zasoby węgla. Należy działać na rzecz tych siedlisk, ponieważ wiele z nich bezpowrotnie straciliśmy.

Aż 86% bagien w Polsce zostało osuszonych. Bagna to najszybciej zanikające środowiska, a gatunki które żyją na tych siedliskach należą do grupy najszybciej ginących. Stan wiedzy na temat mokradeł stale się zwiększa, jednak pozostaje jeszcze wiele do odkrycia.

Bagnami określa się siedliska stale podmokłe o utrzymującym się nadmiernym nawilgoceniu, na których rośnie roślinność przystosowana do panujących tam warunków wodnych. Bagna porasta roślinność bagienna i łąkowo-bagienna. Oprócz roślin znajduje się tam również wiele gatunków zwierząt. Do obszarów wodno-błotnych zalicza się błota, torfowiska, bagna, zbiorniki wodne (sztuczne i naturalne). Jednak znaczną część mokradeł stanowią torfowiska. Mają one duże pokłady węgla, dzięki czemu ograniczają efekt cieplarniany, chłoną wodę kiedy jest jej pod dostatkiem i oddają w trakcie suszy. Obszary wodno-błotne zapobiegają również degradacji i erozji gleb.

Jak leśnicy chronią bagna?

Dla leśników bardzo ważne jest aby wszelkie obszary wodno-błotne były jak najdłużej zachowane. Leśnicy prowadzą zrównoważoną gospodarkę leśną w otoczeniu mokradeł, a także zrównoważoną gospodarkę leśną w lasach na mokradłach. Dodatkowo prowadzą prawidłową gospodarkę wodną w zlewni. Przywracają naturalne charaktery cieków, odtwarzają drobne zbiorniki wodne, przywracają typową roślinność występującą na mokradłach oraz zapobiegają ich odwadnianiu. Te wszystkie działania mają na celu jak najdłuższe utrzymanie terenów wodno-błotnych w środowisku.

Co możemy zrobić?

My również możemy mieć wpływ na stan mokradeł w Polsce. Aby w tym pomóc nie niszczmy i nie odwadniajmy terenów podmokłych, powinniśmy je odnawiać. Ograniczmy zanieczyszczenia, mądrze użytkujmy tereny podmokłe, a także uznajmy temat mokradeł za istotny.